Tamam Gidiyorum...

Tamam Gidiyorum..


Nasılsa beni senden soracak hiç kimsemiz yok..

Nasılsa beni yolcu etmen için hazırdır nedenlerin..

Merak etme beni..

Nasılsan öyledir halim..

Yanında olamayacağım her mesafede..

Saçına dokunma isteğimin ihtimali dahi yok artık..

Bu yüzden önemi de yok nerde olacağımın..

Ve seslenen sen olmayacaksın madem..

Bana sanıp adımı duyacağım hiçbir yöne kalbim çarpmayacak..

Siyah şimdi daha mı çok yakışacak bana..

Oysa ne çok dilerdim geceyi kıskandıran gözlerine bürünmeyi..

Kaç bin adım sonra hayalin silinir gözlerimden..

Peki üç cümlenin birinde adını anma alışkanlığım tükenir mi ?

Bahardı gözlerin..

Şimdi takatim yeter mi boynuma kadar kış mevsiminden geçmekten..

Elime dahi dokunmadan nasıl verdin bana bu şekli..

Sen varsın..

Gerçeksin madem..

Nasıl benden bahsedebiliyorum..


Ardından kaç yıl sonra yollarsın sende kalan aklımı..

Aklım bulunca tanır mı senden geriye enkaz kalmış beni..

Şimdi yetimler mi muktedir ruhumu teskin etmeye..

Nasıl bir sensizliğe düştüm ki..

Dünya koca bir çukur gibi bedenime..

Allah aşkına değmesin saçlarına artık şimal rüzgârları..

İzin verme..!

Bilirim kokunun aşamayacağı uzaklık yok..

Bilirim gelirde beni kefenler nefesin..

Ölmemi istemezsin..

Şimdi dokunman gereken alnıma duvarlar çarpar..

Nerdesin..!


Mehmet ERCAN