GÖZYAŞIM OLUR MUSUN…
Bir garip oldum bugünlerde. Hani ayağın boşluğa düşer gibi olur ya,. Hani bağırmak istersinde soluğun çıkmaz ya.. Ama sözünde gereklidir davaya, işte burada
dilimin tercümanı, soluğuma ses olur musun?
Yazın en uzun günün de, sıcağında kendine geldigi bir vakitte, bir yiğitlik yapsam oruçlara boyansam, iftarım olur musun?
Hani diyorum ki gönlüme.. Deli gönül senide kim seve?
Bu yanlışa kim düşe? Sana da kimler aça gönül denen hanesini, bir umut işte benimkisi.. Tüm utangaçlığınla, gizlisinden ama
Sevdalım olur musun?
Yine huzuruna çıksam yaradanımın, gereğini yapamamanın ezikliği ve utangaçlığımla
Bir sabah namazı vaktini seçsem tövbeye.. Sende benimle olur, alnımı koyduğum
Seccadem olur musun?
Ben bir yanım agrıdımı ona yönelirim hep.. Onsuz kelimelerimden utanmışlığım vardır..
Geceyi ve iki damla gözyaşımı da şahit katarım yanıma..
Ve yakarırım en içtenliğimle, dualarımı sunarım âcizane. Şimdi senide kattım içine
Dualarıma âminim olur musun?
Bir şiir olsam, umuda ve hasrete dair.. İçine de seni gizlesem,
Özlemle yazılmış cümlelerle donatsam, ünlemi de vuslat olsa
Okuyanım olur musun?
Gecenin karanlıgın da yolunu yitirenler, yıldızlara dalarmış.. Yönünü tayin edermiş göğün işaretlerinden. Şimdi ben ki bir meçhule düşmüşüm, yelken alabora. İşte burada bir ışık
Yolumun aydınlatıcı işareti
Yıldızım olur musun?
Keşkeli cümlelerin yoğunlaştığı, geri dönülmezlerin ağır bastığı hayatımda
Bir umut işte gelsem, içine baksam taa gözlerinin, ağlasam sonra
Gözyaşım olur musun.....?
Mehmet DEVECİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder