9 Mart 2010 Salı

Noksanım, Eksiğim, Muhtacım...


NOKSANIM, EKSİĞİM, MUHTACIM...

İş bulamadığım günler oldu..
Aç kaldığım anlar oldu..
Utandığım zamanlar,horlandığım mekanlar oldu..
Belki bu yazıyı tamamlayamadan..
Belki yarın,öbür gün ama mutlaka bir gün..
Dört omuza,beyaz beze bürünüp kabre konucam..
İşte en muhtaç olduğum gün o gündür ..
Orda ümitler bitmiş..
Sevgiler yitmiş..
Sevgilerim çekip gitmiştir...
Noksanım,eksiğim,muhtacım..

Kapıların suratıma çarpıldığını..
Yüzüme nefretle bakıldığını..
İnsanların benden sıkılıdığını hatırlarım..
Ne yaparım çorbamı pişirmez,gömleğimi yıkamazsa karım..
Ne yaparım ihtiyarlayınca bana yüz çevirirse çocuklarım..
Noksanım, eksiğim,muhtacım..
Ama en muhtaç olduğum gün kabre konduğum gündür..

Amirdim dürüst ve güvenilir memura muhtaç oldum..
Memurdum amire muhtaç oldum..
Servetim oldu, istifade edebilmek için..
Zaman, zemin ve sağlığa muhtaç oldum..
Muhtaçlığım bitmedi
Hala eksiğim,
Hala noksanım,
Hala muhtacım,
Ama en muhtaç olduğum an kabre konduğum gün,
Kabre konduğum andır..

Gayrısı hikayedir,
Gayrısı yalandır,
Gayrısı bir ömür bile sürse aslında bir andır..
Noksanım,eksiğim,muhtacım..

Bülbül güle,ifadem dile,sağ elim sol ele muhtaç..
Secdem kapanan alnıma,kıyamım doğrulabilen bele muhtaç...
Mektubum pula,
Ayaklarım yola,
Çiçeğim dala,
Nefsim mala muhtaç...

Bir bardak suya hasret kaldığım,
Korkulu düşlerle uykumu böldüğüm,
Ayıbım ortaya çıkar diye yaşarken öldüğüm,
Aklımı oynatıp acınası halime güldüğüm günlerim oldu.
Hep noksandım,
Hep eksiktim,
Hep muhtaçtım,
İllede en muhtaç olduğum gün..
Kara toprağa gömüldüğüm gündür..

Hatırlıyorum yoğun bakımlarda kaldım..
Bir merdiven inemediğim..
Bir yanıma dönemediğim..
Bir dostuma bile güvenemediğim günlerim oldu..
O günlerimi bile mumla arıyacağım gün..
Kara toprağa gömüldüğüm gündür..

Bir lokma peşinde topaç edildim..
Kimi yerlerden haksız yere ihraç edildim..
Riyakar insanlara bile muhtaç edildim..
Evet eksiğim,
Evet noksanım,
Evet muhtacım,
Fakat en muhtaç olduğum an..
Kabre konduğum gün..
Kabre konduğum andır..

Çünkü orda ihtimaller bitmiş..
Ümitler yitmiş..
Servetim ve sevgilerim..
Alıp başını gitmiştir..
En garip ve muhtaç olduğum gün..
Kabre konduğum gündür..

EY NEFSİM!! HAZIR MISIN??

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...