Gülistan’da Şirazlı Sa’dî, başından geçen bir öykü anlatır:
Hatırımdadır ki, gençliğimde bir dostum ile bir kabukta iki badem içi gibiydik.
Öyle kaynaşmış ve birbirimizi sevmiştik.
Umulmadık bir zamanda bir işi çıktı, sefere gitmek zorunda kaldı. Seferden döndüğü zaman başladı siteme;
…“Bu kadar zaman geçti, ne bir mektup, ne bir selâm yolladın. Bu kadar da vefasızlık olur mu?
Ben de bunun üzerine:
“Ben yüzünü görmekten mahrum iken, bu şerefi postacıya mı kazandıraydım? …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder