30 Eylül 2010 Perşembe

BİR VÂVEYLA YANGINI…


BİR VÂVEYLA YANGINI…

Ağlayarak uyanmaktır bir rüyâdan seni sevmek..
Bulutlarda gözlerini aramaktır bir vâveyla yangınıyla..
Sükûtuna hamdetmektir, varlığın kâfi..


"Ağlama"derken hısım akraba, gülmeyi öğrenmektir gülen
gözler(in)den..
Bir dağ başı yalnızlığı çekmektir binler içinde..
Varlıkta yokluk neymiş, ezber etmektir..


Haddini aşıp susuz kalmış bir şehrin, el açmasıdır merhametine..
Yalvarmak, yakarmak şöyle dursun!
Dilenmektir kapında!
Düğünüm olsun!

Güneşe hasret kalmamaktır varlığında..
Varlığında yok olup, yokluğunda kor olmaktır seni sevmek..


Kundaktaki bebelere adını belletmek çabası bazen..

Bazen..
Tenha bir kabristanda, ömrüne değmemiş bir cesedi sulamaktır, gözyaşlarıyla..
Sırf başucundaki taşa ism-i gül'zârın nakşolunmuş diye..

Seni sevmek delirmektir!
Delirmek ki, sevmektendir!
"Katl" fermanımı asmak boynuma..
Akla şirk koşup, gönle biât etmektir!


- Muselmansuffe -

1 yorum:

Huzun çiçegi dedi ki...

:(((

Off, hûzne boguldum her bir siirde...ama bu etti gôzlerimi nemlendirmeye..:((

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...