Bana Gel..

Bana Gel

Yalnızsan, korkuyorsan karanlıktan..
Kaybettiysen bütün umudunu..
Ve gönlündeki asi ezgiler azıyorsa yine..
Hiç düşünme, bana gel...

Bir acı kahve çektiyse canın..
Sıkıldıysan etrafındaki uzun burunlu pinokyolardan..
Uykun kaçtıysa gecenin kuytusunda..
Hiç düşünme, bana gel...

Ağır geliyorsa yaşamak..
Acıktıysan kara sevdaya..
Papatyalardan medet ummayı bırak..
Hiç düşünme, bana gel...

Üşüyorsun sahte baharlarda..
Sıcak bir yüreğe muhtaç kalmışsan..
Her şeyi geride bırak..
Hiç düşünme, bana gel...

Görmek istiyorsun bendeki seni..
Bulmak istiyorsun hayallerini..
Artık sebep aramayı bırak..
Hiç düşünme, bana gel...

Arif BALTACI