Soğuk Oda...

Düşüncelerim, yağmurda kimselerin yürümediği

dar sokak gibi ıssız ve karanlıktı.

Siyah düşlerimi kimse aydınlığa yormuyor.

Burada olsaydın anlatacak çok şeyim vardı.

Belki de susardım saatler boyu.

Konuşmam gereken hiçbir yerde konuşamadığım gibi.

Sokak lambasının odaya vuran yarım yamalak ışığında,

birkaç dize şiir okurdum yorgun gözlerimle.

Odanın lambasını açmıyorum.

Sessizliği fark etmemek için.

Ya da kendimi kaybetmek için soğuk odada...

Tarık Tufan – kekeme çocuklar korosu’ndan...