Sebepsiz Bir Yürek Ağrısı...

SEBEPSİZ BİR YÜREK AĞRISI
Sebepsiz bir yürek ağrısı...
Şurda, yüreğimin tam şu köşesinde...


Ah! Sanki sayılı günlerim...
Sanki günlerimin sonunu yaşarken haberdar olacaksın duygularımdan...
Ve sanki her şey artık çok geç olacak...


Say ki yâr, üç günlük ömrümün son üç günü...
Hangisine koyabilirim seni?...
Hangisini ayırmalıyım ki sana,
Günsüz kaldığım gün, pişmanlık takılmasın ebediyetime...
Seni ilk günümde yaşarsam,
Aradan iki gün geçecek sonuma kadar...
Ve bir özlem hakim olacak ruhuma...
Seni özledikçe bir pişmanlık kemirecek duygularımı...
Duygularım kanadıkça, ben de ardında yok olacağım yâr...


Farzet ki ikinci günüm senin...
Niye dün yoktun hayatımda?...
Seni iki gün yaşamak varken,
Ben niye sana sadece bir gün doymaya çalıştım?...
Bu düşüncenin aklıma takıldığını düşünsene!...
Eyvah yâr!...
Çıkmaz bir sokakta sıkıştırılmış sokak çocuğu gibiyim...
Kör kuyularda kalmış Yusuf gibiyim...
Zindanlarda hayat sürmüş bir yalnız gibiyim...


Seni son günüme koysam,
Ve günümü bitirirken de elimi sen tutsan...
Gözlerimin son gördüğü olsan,
Ve yanımda sıcaklığını son hissettiğim...
Yetmez yâr!...
Ne faydan olacak senden sonra bana?...
İlk'imde, an'ımda veya son'umda...
Hangi zamanımda olursan ol...
Bana bengisu gibi anlam bırakmalısın...
Sonsuzluk şerbetini içirmelisin ruhuma...
Hayatıma değecek bir tat iliştirmelisin hiçliğime...
Sana teşekkür borcum bulunmalı yaşama dair...
Beni hazırlamalısın ebedî saadete...


Karar verdik mi yâr?...
Hangi günümde olacaksın, şu son üç günümde?
İlkinde olup son ikisine özlemle mi.....
İkincisinde olup dünküne hasretle mi.....
Üçüncüsünde olup öncekilere pişmanlıkla mı.....
Yoksa..........................
Üç günlük ömrümün üçünde de olup,
"İyi ki"lerimle.....
"Ne güzel"lerimle.....
"Eyvallah"larımla.....
"Sen"inle...........................


Hayatımın her an'ında ol yâr...
An'ımın Sahibi'ni unutturmadan...


Meltem Büşra