Sen Beni Bilmedin Hiç...

Sen beni bilmedin hiç...

Sen beni ağlarken görmedin hiç

ve o derin yalnızlığımda

kendimle

ve sadece seninleyken

ışık ışık gökyüzünün

en pırıltısız, en sönük yıldızını

ikimiz için yakaladığımı

sen hiç bilmedin...

İçinde hep seni aradığım

sevda yazarlarının

tutsak yazılarına

esir düşüp

dakikalarca bir cümleye baktığımı da

bilmedin hiç...

Sen,

hüsran kokan şarkıların

en arabesk sözlerinde

seni düşündüğümü de bilmedin...

Bitmez tükenmez yolculukların

geriye dönüşü olmayan yolların

en kıdemli yolcusuydum belki

ama sen bunu da hiç bilmedin...

sen beni ağlarken hiç görmedin.

Birileri

herhangi birileri, yani onlar

sevdalarını şiirlerde şarkılarda yaşarken

ben sadece seni yaşadım

şiirlerin şarkıların

gürültülü sessizliğinde...

sen bunuda bilmedin hiç.

Cızırtılı bir radyonun ezgilerinde

bir sonra çalacak şarkıyı sana yazdığımı

ya da...

çoktan sönmüş son sigaramın izmaritinde bile

senden izler kaldığını da...

Sen beni bilmedin ki hiç

görmedin ki.

Koşullanmış sevdaların

kelepçeli sevgilisiydin sen

sen özgürce sevmeyi hiç bilemedin ki...